In kaart brengen van metatekst. Semantiek van connectoren, aard van de conjunctie en non-correspondentie van metateksten van verschillende talen op voorbeelden van metatekstuele onderdelen markering oppositie in het Pools, Russisch, Bulgaars, Engels en Nederlands

Metatext in de voorgestelde studie is verstaan als een groep van taalonderdelen die refereren naar onze manier van spreken over ons spreken en over onszelf als sprekers in tegenstelling tot onderdelen die gebruikt worden om te spreken over de wereld rondom ons. Het onderzoek concentreert zich op het geven van semantische en structurele verankerde basis voor afgebakende metekstuele groepen. Het heeft ook als doel te verifiëren de hypothese, die zegt dat dergelijke onderverdeling verschillende resultaten in verschillende talen ( het lijkt onwaarschijnlijke dat twee of meerdere talen dezelfde metatekstuele hulpmiddelen hebben). Deze aanpak, indien correct, zal een fundamentele verandering teweegbrengen in vergelijkende taalkunde wat betreft metatekstuele eenheden.

Trefwoorden:non-correspondentie, Semantiek van connectoren, Engels, Bulgaars, metatekst, aard van de conjunctie, Russisch, metatekstuele onderdelen markering oppositie, Pools, Nederlands

Disciplines:Talen, Theorie en methodologie van de literatuurwetenschappen