Invloed van eigenschappen van bodembedekkers op afvoer en bodemerosie door water.

De effectiviteit van bodembedekkende materialen (vb. geotextiel, stenen, organische mulsen) voor het bestrijden van bodemerosie door water wordt vaak begroot enkel op basis van het bedekkingspercentage van deze materialen. Enkele studies tonen echter aan dat ook andere eigenschappen van deze materialen, zoals grootte, dikte, structuur van het materiaal en verticale positie in het bodemoppervlak eveneens een grote invloed kunnen hebben op de erosiereducerende effectiviteit. Het komt bijvoorbeeld vaak voor dat stenen of mulden geheel of gedeeltelijk zijn ingewerkt in de bodemtoplaag. Voorafgaand onderzoek toont aan dat de verticale positie van stenen in de bodemtoplaag een groot effect kan hebben op hydrologische en erosieprocessen (vb. poesen et al., 1990; Valentin en Casenave, 1992; de Figueiredo en Poesen, 1998). Indien stenen op het bodemoppervlak rusten, zal er minder water afstromen in vergelijking met eenzelfde percentage stenen volledig in de bodemtoplaag ingewerkt. Een vergelijking van de erosiereducerende effectiviteit van deze materialen louter op basis van het bedekkingspercentage blijkt dan ook niet helemaal correct. Er is echter onvoldoende informatie voorhanden over de invloed van deze factoren op de afvoer- en erosiereducerende effectiviteit van geotextiel, mulsen en stenen. De doelstelling van dit postdoctoraal mandaat is om de invloed van de verticale positie van stenen in de bodemtoplaag op de erosiereducerende effectiviteit te begroten aan de hand van gecontroleerde laboratoriumexperimenten.

Trefwoorden:Runoff, Infiltration, Interrill erosion, Rock fragments, Soil toplayer, Surface cover

Disciplines:Bodemwetenschappen, uitdagingen en vervuiling, Landbouw, land- en landbouwbedrijfsbeheer