Integratie van lokale en globale monitoringstechnieken voor beoordeling van de structurele capaciteit van elementen in gewapend beton die aangetast zijn door wapeningscorrosie.

Wereldwijd naderen vele civiele constructies het einde van hun levensduur. Door verlengen van de levensduur of gewijzigde belastingen, ontstaat de nood aan inschatting van het resterende draagvermogen. Dit doctoraatsonderzoek heeft als doel een lokale-globale monitoringsmethode te ontwikkelen voor het bepalen van de effecten van degradatie in gewapend beton, meer specifiek bij wapeningscorrosie. Kwantificatie van de schade gebeurt door integreren van lokale en globale inspectietechnieken. Lokale inspectie wordt uitgevoerd met behulp van scheurmonitoring en akoestische emissie, een veelbelovende techniek die inwendige scheuren kan detecteren en de waargenomen signalen kan linken aan het schadeproces. Lokale schade-informatie kan evenwel niet eenvoudig opgeschaald worden voor een structurele analyse. Globaal wordt een op trillingen gebaseerde structurele gezondheidsmonitoring toegepast, wat resulteert in een indicatie van het verlies aan stijfheid, maar geen informatie geeft over het specifieke schadeproces. Het innovatieve aspect van dit doctoraatsonderzoek is het integreren van beide technieken met behulp van een mesoschaal eindige-elementen model om zo hun individuele beperkingen te overstijgen. De geïntegreerde, modelgebaseerde benadering verhoogt de efficiëntie en robuustheid van de methode, wat wordt gekwantificeerd in een Bayesiaans kader. De ontwikkelde methode wordt gevalideerd met een experimenteel proefprogramma, en gevalideerd door toepassing op een case studie.