Identificatie van (psycho)fysiologisch gebaseerde subgroepen in het chronisch vermoeidheidssyndroom en hun relevantie voor revalidatie

Zo’n 20 000 mensen in België lijden aan het chronisch vermoeidheidssyndroom (CVS), een aandoening die gekenmerkt wordt door aanhoudende vermoeidheid die onvoldoende verklaard is door medische of psychiatrische aandoeningen. Onderzoek toonde dysfuncties in verscheidene (psycho)fysiologische systemen aan bij CVS, zoals in het stressresponssysteem, het immuunsysteem en het centraal zenuwstelsel (o.a. neuroinflammatie en veranderingen in functionele connectiviteit in de hersenen). Gezondheidspsychologisch onderzoek, anderzijds, heeft verstoringen in symptoomperceptie aangetoond bij CVS. Deze beide onderzoekslijnen zijn echter niet voldoende geïntegreerd, wat noodzakelijk is om dualistische debatten - die de vooruitgang in de kennis en behandeling van CVS hebben belemmerd - te overkomen. Het is meer precies onduidelijk hoe de voorgenoemde dysfuncties zich verhouden tot de perceptie van klachten bij CVS-patiënten, in het bijzonder tot de perceptie van fysieke en mentale vermoeidheid. Het doel van dit project is daarom de complexe relaties tussen de perceptie van vermoeidheid en verschillende psychofysiologische dysfuncties bij CVS-patiënten te onderzoeken, om subgroepen gebaseerd op deze dysfuncties te identificeren en om deze te linken aan revalidatiesucces. Dit is dringend nodig om een verfijnd integratief pathofysiologisch model te ontwikkelen van deze ernstige maar slecht begrepen aandoening, waarvoor behandelingsopties momenteel beperkt zijn.