Het voorspellen van momentaan stress herstel in vroege stadia van mentale aandoeningen: van het lab naar het alledaags leven

 Vroege stadia van mentale aandoeningen zijn geassocieerd met vertraagd affectief herstel van dagelijkse stress, wat resulteert in persisterende negatieve gevoelens. Dysfunctionele omgang met stress kan hieraan ten grondslag liggen. Als we in staat zouden zijn om de momenten in het dagelijks leven waar het herstelproces hapert te voorspellen, dan zouden we behandeling (b.v. alternatieve omgangsmanieren) kunnen aanbieden op het moment waar het nodig is. Hier beschrijf ik een studie die onderzoekt hoe we momenten van problematisch herstel kunnen voorspellen in de vroege stadia van mentale aandoeningen. Daarbij wil ik gebruik maken van een combinatie van sensoren die continu fysieke processen meten (bv hartslag, zweet en huidtemperatuur) en een dagboekmethode gericht op momentane emoties, beide in een gecontroleerde setting (een lab) en een week in het dagelijks leven. Ik wil onderzoeken 1) hoe emotioneel herstel gerelateerd is aan de fysieke reactie, in het lab en het dagelijks leven 2) of ik de reacties in het lab en de fysieke reactie in het dagelijks leven kan gebruiken om een gepersonaliseerd model te ontwikkelen dat stressvolle momenten in het dagelijks leven kan detecteren, en kan voorspellen hoe lang affectief herstel gaat duren 3) of de manier waarop iemand met stress omgaat samenhangt met affectief herstel, in het lab en het dagelijks leven. Met dit zeer innovatieve project wil ik onderzoeken of we affectief herstel van stress in het alledaags leven kunnen voorspellen.