Het ontstaan van syntactische complexiteit. De eerste taalverwerving van gekloofde zinnen in het Frans als een venster op de syntaxis - prosodie - informatiestructuur interface.

In dit project zullen we onderzoeken hoe complexe taal verworven wordt. We zullen nagaan hoe kinderen, wanneer ze hun moedertaal verwerven, betekenis weergeven en begrijpen door gebruik maken van complexe vorm (syntaxis), uitspraak (prosodie) en context. Hiervoor zullen we het ontstaan en de ontwikkeling van twee types “gekloofde zinnen” (1-2) in het Frans bestuderen, bij kinderen van 2 tot 8 jaar. (1) Kind (leeftijd 2;9): C'est toi qui m(e) fait les tortues. ‘Jij bent het die de schildpadden voor mij doet.’ (1’) ~ Tu me fais les tortues. ‘Jij doet de schildpadden voor me.’ (2) Kind (leeftijd 3;11): Il y a quelqu'un qui vole un parapluie. ‘Er is iemand die een paraplu steelt.’ (2’) ~ Quelqu’un vole un parapluie. ‘Iemand steelt een paraplu.’ Gekloofde zinnen zijn intrigerend voor taalkundig onderzoek naar eerste taalverwerving en de interactie tussen syntaxis, prosodie en betekenis, omdat ze dezelfde informatie weergeven als de overeenkomstige eenvoudige zin (1’ en 2’), maar een complexere vorm en een specifieke prosodie en betekenis hebben. Ze bestaan uit een hoofd- en een bijzin en benadrukken dat een deel van de zin – toi ‘jij’ (in 1) of de hele zin (in 2) – nieuwe informatie is voor de toehoorder. Daarenboven heeft de gekloofde zin in (1) – maar niet in (2) – een speciale (contrastieve en exhaustieve) betekenis, omdat ze suggereert dat ‘jij en niemand anders het is die de schildpadden voor me doet’.