Het ontrafelen van de biologie van de hypofysestamcellen in de beschadigde, regenererende, en verouderende klier

De hypofyse is de regulator van ons hormonaal systeem. Beschadiging en veroudering zijn belangrijke bedreigingen voor haar vitale rol in onze fysiologie. We ontdekten dat de (muis)hypofyse haar cellen kan regenereren na lokaal letsel, een competentie die echter snel verdwijnt bij verouderen. Nu zullen we de mechanismen van hypofyse-stamcelactivatie en daaruit vloeiende regeneratie diepgaand ontcijferen, alsook waarom dit faalt bij verouderen. M.b.v. single-cell (sc) transcriptomics, in vitro (stamcel-organoïden) en in vivo studies, hebben we recent ontdekt dat interleukine-6 (IL-6) direct wordt opgereguleerd in beschadigde hypofyse, en de stamcellen activeert. Nu zullen we de rol van andere belangrijke cytokines die sterk tot expressie komen in de beschadigde klier, onderzoeken, nl. IL-11 en IL-22, tesamen met hun gemene JAK/STAT signaalweg. Opmerkelijk is dat het falen van de stamcelactivatie-respons in de verouderde hypofyse samenvalt met een verhoogde inflammatoire status. Hier zullen we dit ‘inflammaging’ fenotype ontrafelen en anti-inflammatoire therapieën testen om hypofysestamcel-functionaliteit te reactiveren. Uiteindelijk zullen we onze muis-bevindingingen extrapoleren naar mens-hypofyse d.m.v. sc transcriptomics en organoïden. Onze studie zal ons begrip van hypofyseregeneratie na letsel, en falen ervan bij verouderen, uitdiepen waardoor translationele perspectieven ontstaan om hypofyse-defecten te behandelen, haar veroudering te vertragen of oude klier te verjongen.