< Terug naar vorige pagina

Project

Het effect van Faryngeale Elektrische Stimulatie (FES) op de perifere biomechanica van slikken.

Slikproblemen na een beroerte vormen een groot klinisch probleem, met jaarlijks meer dan 40.000 patiënten die lijden aan dysfagie met als potentieel gevolg aspiratie en een verhoogd risico op longontstekingen. Dit leidt tot langere ziekenhuisopnames, frequenter nood aan sondevoeding, meer opnames in woonzorgcentra en slechtere overlevingskansen. Dit kost de samenleving naar schatting ruim 400 miljoen euro per jaar. Traditioneel maken sliktherapeuten gebruik van dieetaanpassingen en behandelstrategieën om het slikken te revalideren, ondanks beperkte evidentie. Nu verwacht wordt dat de incidentie van beroerte en neurologische aandoeningen in de komende 20 jaar zal toenemen, is de kans groot dat ook de impact van dysfagie zal toenemen en worden effectievere behandelingsmodaliteiten voor neurogene dysfagie essentieel. Naar aanleiding van deze verwachte evolutie heeft eerder werk uit het Verenigd Koninkrijk de fysiologische basis onderzocht van succesvol herstel van dysfagie bij patiënten met een acute beroerte. Dit onderzoek heeft geleid tot de ontwikkeling van faryngeale elektrische stimulatietherapie die nu klinisch getest wordt bij patiënten met acute dysfagie. In het afgelopen decennium werd de rol van corticale plasticiteit in het motorisch sliksysteem van de mens duidelijk en werden nieuwe stimulatiemethoden onderzocht om die neuroplasticiteit te versnellen en het slikherstel te induceren bij acute dysfagie na een beroerte. Recente pilootstudies hebben aangetoond dat deze neurostimulatie-benaderingen ook veelbelovend zijn bij meer chronische vormen van dysfagie, zowel bij de faryngeale als slokdarm dysfunctie. Hoewel het centrale effect van neurostimulatie duidelijk is gedocumenteerd, blijft het perifere effect van elektrische stimulatie op de faryngeale en oesofageale slikfunctie ongekend. Op dit ogenblik ontbreekt een objectieve, numerieke evaluatie van het effect van faryngeale stimulatie op de perifere slikstructuren en hun biomechanische functioneren, hoewel deze noodzakelijk is om de link naar verdere therapeutische efficiëntie te evalueren. Het primaire doel van dit doctoraatsproject is het perifere effect van interventie met faryngeale elektrostimulatie op de biomechanica van slikken te evalueren aan de hand van hoge resolutie manometrie-impedantie. Dit kan gezien de uitgebreide kennis en ervaring van deze state-of-the-art methodologie, die ontwikkeld werd en dus aanwezig is aan KU Leuven - UZ Leuven. Het tweede doel van de studie is het potentieel testen van faryngeale elektrische stimulatie, om ten eerste de biomechanica van slikken te veranderen en om ten tweede aspiratie te verminderen bij patiënten met acute neurogene dysfagie. We stellen een gerandomiseerde klinische studie voor om de faryngeale stimulatie-interventie versus placebo bij gezonde controles en bij patiënten met acute neurogene dysfagie te testen, met als doel de slikmotoriek te beoordelen en uiteindelijk aspiratie te verminderen en veilig slikken bij patiënten te bevorderen.

Datum:1 okt 2020 →  Heden
Trefwoorden:Dysphagia, Treatment, Pharyngeal Electrical Stimulation (PES), High Resolution Manometry Impedance (HRMI), Ineffective Esophageal Motility (IEM), Pharyngeal Hypocontractility, Critical Illness Patients (CIP), Post-Extubation Dysphagia (PED)
Disciplines:Biomechanica, Gastro-enterologie, Otorhinolaryngologie niet elders geclassificeerd
Project type:PhD project