LGR6 bij chronische longziekten

Longkanker is de belangrijkste oorzaak van kanker-gerelateerde sterfgevallen in ontwikkelde landen. In de laatste decennia zijn belangrijke vorderingen gemaakt op dit gebied, maar het begrijpen van de cellulaire en moleculaire componenten is nog steeds de hoofdprioriteit. Ventura en collega's hebben eerder Lgr6 beschreven als een marker voor longstamcellen. Lgr6+ cellen vertoonden het vermogen tot zelfvernieuwing en differentiatie, maar ook een hoger tumorverwekkend vermogen. Tijdens de progressie van longadenocarcinoom nam het aantal Lgr6+ cellen met name toe en werden hogere niveaus van miR-19 (miR-17-92 cluster) en verlaagde p38a-eiwitniveaus waargenomen. Deze veranderingen ondersteunen de overleving van Lgr6+ cellen, gemedieerd door verhoogde Wnt/b-Catenine-activiteit. Het project van mijn proefschrift zal gericht zijn op de functionele en moleculaire karakterisatie van Lgr6+ cellen. Tumorigeniciteit, invasie en metastatisch potentieel zullen worden onderzocht met behulp van verschillende in vitro en in vivo technieken. Om de tumorgroeisnelheid, de stamceldifferentiatie en het genetische expressieprofiel van Lgr6+ cellen te definiëren, in verschillende stadia van kankerontwikkeling, zal ex-vivo analyse op muizen- en humane longexplantaten worden uitgevoerd. Het uiteindelijke resultaat van deze onderzoeken zal cruciale informatie opleveren over het proces van malignisatie in de context van de progressie van longadenocarcinoom, met een groot potentieel om te vertalen naar de kliniek en voor toekomstig testen en beoordelen van therapeutische geneesmiddelen voor de behandeling van longkanker.