Generalisatie van angst: een gevolg van perceptueel falen?

De verspreiding van angst, angst-generalisatie genoemd, is van centraal belang bij angststoornissen, omdat angst niet specifiek blijft, maar generaliseert naar een brede reeks stimuli, resulterend in een sneeuwbaleffect van symptomen. Hoewel generalisatie een bekend fenomeen is, blijven de precieze mechanismen die ten grondslag liggen aan de verspreiding van angst onduidelijk, waardoor de behandeling ervan een uitdagende onderneming wordt. Het project beoogt de relatie tussen perceptuele discriminatie en de mate van angst generalisatie te onderzoeken. Het bouwt natuurlijk voort op mijn eerdere werk dat aantoont dat angstveralgemening experimenteel kan worden geïnduceerd door Pavloviaanse leerprocessen, en dat zowel intra- als interindividuele variaties in perceptie de generalisatie sterk beïnvloeden. De gecombineerde beoordeling van perceptie en angstreacties in een reeks studies zal ons toelaten om te onderzoeken in welke mate de generalisatie van angst over stimuli kan worden toegeschreven aan de verkeerde identificatie van nieuwe stimuli als de initiële angstopwekkende stimulus. Deze effecten zullen zowel op het niveau van zelfrapportage als op psychofysiologisch niveau (bijvoorbeeld huidgeleiding) worden bestudeerd. Dit project heeft de potentie om ons begrip van perceptuele mechanismen die de verspreiding van angst stimuleren aanzienlijk te vergroten. Dergelijke kennis zal de ontwikkeling van op de persoon afgestemde klinische praktijken bevorderen om overmatige angst te behandelen.