< Terug naar vorige pagina

Project

Fysionomie in populair vermaak: Over het gebruik van stereo-'typen' in het fin-de-siècle Brussel.

Mensenzoo's en freakshows in het Musée du Nord, travestie in de eindejaarsrevues van theater Alcazar, schaduwen van gekende 'typen' in het artistieke cabaret van de Diable-au-Corps: het fin-de-siècle Brussel was geobesedeerd door stereo-'types' die mensen her-klasseerden in tijden van sociale verandering. In dit project wordt de constructie, verspreiding en transformatie van stereo-'typen' geanalyseerd tegen een achtergrond van fysionomie, de (pseudo)wetenschappelijke praktijk die gezichtskenmerken leest als tekens van moraal, gezondheid, klasse, geslacht, leeftijd, ras etc. Hoewel vaak gereduceerd tot Lavater's 'Physiognomische Fragment' (1775-1778), scheerde fysionomie hoge toppen in het fin de siècle met de gezichtsclassificaties van Lombroso als een populaire praktijk. Via het blootleggen van een netwerk van wetenschappers, ondernemers, journalisten en kunstenaars in populair vermaak, toont dit project aan dat een fysionomische lichaamspolitiek nauw verwant was met de constructie en verspreiding van fin-de-siècle stereo-'typen' in populair vermaak. Toch verscheen al snel een tegencultuur met een nieuwe rol voor stereo-'typen' in 'Tout-Bruxelles'. Brandweermannen transformeerden in vrouwen en het Brusselse 'Ketje', een alledaagse arbeidersjongen, in een held. Hiermee toont het project aan dat stereo-'typen' een sleutelrol speelden in populair vermaak en daarbij als strategie werden ingezet in een dagelijkse sociale strijd.
Datum:1 nov 2021 →  Heden
Trefwoorden:STEREOTIEP, FYSIOGNOMIE, POPCULTUUR
Disciplines:Geschiedenis van de kunsten, Geschiedenis van de voorstellingskunsten, Geschiedenis van podiumtechnieken, Podiumstudies, Visuele culturen