< Terug naar vorige pagina

Project

Extremistisch Discours en Sektarische Aansporing in het Digitale Tijdperk

Temidden van het uitgebreide gebruik van digitale mediaplatforms door extremistische groeperingen die actief zijn in door oorlog verscheurde landen zoals Syrië en Irak, wordt aangenomen dat het discours van dergelijke organisaties tot sektarische confrontaties heeft geleid tussen verschillende componenten van de samenleving en heeft bijgedragen tot de escalatie van geweld en de verslechtering van de levensomstandigheden in het hart van het Midden-Oosten. Grote extremistische religieuze organisaties die de afgelopen jaren in Syrië en Irak zijn ontstaan, zijn onder meer de Islamitische Staat (Daesh), die de radicale soennitische islam belichaamt, en al-Hashd al-Shaabi, die de extremistische sjiitische islam vertegenwoordigt. Elke organisatie heeft meerdere mediaplatforms opgericht en op opmerkelijke wijze gebruik gemaakt van het digitale tijdperk om hun boodschappen over te brengen en hun activiteiten te promoten bij een onbeperkt publiek. Deze groepen hebben een discours ontwikkeld dat voornamelijk wordt gekenmerkt door sektarisch extremisme en immense wrok jegens rivalen. De impact van het discours van dergelijke radicale organisaties wordt als breed beschouwd, met aanzienlijk klinkende uitingen op lokaal, regionaal en internationaal niveau.
          Deze corpusgebaseerde discours-analytische studie duikt in de diverse aspecten en dimensies van het discours van Daesh en al-Hashd al-Shaabi. Het onderzoekt de discursieve praktijken en strategieën die worden gebruikt door mediakanalen die zijn geassocieerd met deze extremistische organisaties. Deze studie gaat ook in op de discursieve omgeving waarin deze organisaties opkwamen en zich ontwikkelden, namelijk het veelzijdige Syrische en Irakese medialandschap en de discursieve activiteiten van invloedrijke lokale outlets. Hoewel meerdere eerdere onderzoeken een toenemend licht werpen op de opkomst en ontwikkeling van radicale groepen en hun digitale activiteiten in het Midden-Oosten, bleef het domein van discoursanalyse met betrekking tot dergelijke organisaties slecht onderzocht. Bovendien illustreren verschillende eerdere studies opmerkelijke academische inspanningen om zich te concentreren op de verkenning van radicaal sunnisme, terwijl radicaal sjiisme nauwelijks werd onderzocht, vooral in termen van discours. Het onderhavige proefschrift pakt dus een slecht onderzocht onderzoeksgebied aan, aangezien het ernaar streeft een beter begrip te krijgen van de specifieke elementen van het extremistische discours van invloedrijke radicaal-islamistische organisaties met diverse sektarische voorkeuren. Het omvat een verkenning van taalkundige en contextuele activiteiten en tracht expliciete en impliciete boodschappen te identificeren die verband houden met het discours van de betrokken organisaties. Het methodologische raamwerk dat wordt toegepast om de doelstellingen van deze studie te bereiken, omvat van Dijk's (2000) Ideological Square en Blass's (2005) Manipulative Strategies. Deze methodologische instrumenten en de bijbehorende tools hebben de onderzoeker in staat gesteld om een diepgaande analytische studie uit te voeren naar de gegevens in het corpus van dit onderzoek. Daarom worden activiteiten en praktijken die onder discursieve ideologisering en discursieve manipulatie vallen grondig onderzocht.
          De belangrijkste aspecten en kenmerken die in het discours van de bestudeerde organisaties worden geïdentificeerd, zijn onder meer politisering, religieisering en sektarisatie. Elke organisatie heeft een discours ontwikkeld dat wordt gekenmerkt door manipulatieve en ideologische praktijken. Politieke, religieuze, sektarische en etnische voorkeuren en loyaliteiten lijken een sleutelrol te hebben gespeeld in de manier waarop de betrokken organisaties op discursieve wijze de lopende zaken en ontwikkelingen in de Syrische en Irakese arena's benaderden. Religieus-sektarische verwijzingen worden beschouwd als cruciale elementen binnen het discours van zowel Daesh als al-Hashd al-Shaabi. Terwijl de eerste naar voren komt als mondiaal ingesteld in zijn discursieve benadering van een wereldwijde soennitische gemeenschap, komt de laatste naar voren als meer lokaal en regionaal ingesteld binnen het kader van zijn sjiitische discours. Het vestigen van legitimiteit en rechtschapenheid bij het leiden van de gemeenschap, gebaseerd op extremistische, sektarisch geleide interpretaties van theologische concepten, leerstellige principes en jurisprudentiële leerstellingen, wordt beschouwd als een fundamentele betekenis voor elk van deze radicale organisaties. Het aanzetten tot sektarische en sociale verdeeldheid komt naar voren als een hoofddimensie van het discours dat wordt gehanteerd door de organisaties die in het kader van dit proefschrift worden bestudeerd. Aangenomen wordt dat de impact van dergelijke discursieve dimensies, indien aangenomen en ernaar gehandeld, ernstige gevolgen heeft met betrekking tot de attitudes en het gedrag van de betrokken individuen en de samenleving als geheel.

Datum:1 sep 2017 →  10 dec 2020
Trefwoorden:discourse analysis, Islamic studies, sectarianism, radicalization, jihadism, media, propaganda, extremist discourse,
Disciplines:Literatuurwetenschappen, Theorie en methodologie van de talenstudies
Project type:PhD project