Electrohydrodynamische verwerking van polymeeroplossingen: van complexe formulaties tot geïnduceerde degradatie

Sinds de academische 'herontdekking' van de elektrohydrodynamische verwerking van oplossingen in de jaren 90, is het indrukwekkende potentieel van deze verwerkingstechniek om gebruikt te worden in een grote variëteit aan toepassingen in verschillende industrieën onmiskenbaar geworden. In theorie kan het elektrohydrodynamisch proces op een energiezuinige manier de productie van complexe (polymeer) partikels verwezenlijken en draden met een diameter van micro- of nanometer grootteorde creëren met een relatief eenvoudige opstelling. In realiteit compliceert de wisselwerking tussen het groot aantal van procesparameters en fluïdum eigenschappen van de oplossing die gevoed wordt aan het proces de fabricage van de gewenste producten drastisch.

In dit doctoraatswerk, is het elektrohydrodynamische proces toegepast om nieuwe complexe formulaties met specifieke eigenschappen voor de doeltoepassing te produceren. Deze techniek was niet alleen in staat om bevredigende producten voort te brengen die een oplossing bieden aan de eisen van de farmaceutische industrie, maar de applicatie-georiënteerde onderzoekstrategie heeft de begeerte aangewakkerd om een betere kennis van het fysische aspect van het proces te verkrijgen en om op een meer gedetailleerde wijze de verschillende formulatie eigenschappen te bestuderen die bijdragen tot de gewenste product eigenschappen terwijl het proces stabiel kan verlopen. De combinatie van de verschillende projecten die zijn verwezenlijkt in dit doctoraat belicht het indrukwekkende potentieel van de verschillende vormen het elektrohydrodynamisch proces, demonstreert het groot aantal mogelijke applicaties, identificeert verscheidene formulatie-eigenschappen die een cruciale impact hebben op de prestatie van het product en onthult de mogelijke aanwezigheid van significante polymeer degradatie.