Effectiviteit van fluoroscopie-gestuurde manuele lymfedrainage (MLD) versus traditionele MLD of placebo MLD, voor de behandeling van borstkanker gerelateerd lymfoedeem (BCRL): een gerandomiseerde gecontroleerde trial

Momenteel wordt elke borstkankerpatiënt met arm lymfoedeem behandeld met manuele lymfedrainage (MLD). Desondanks deze behandelvorm wereldwijd wordt toegepast, tonen verschillende systematische reviews aan dat er geen evidentie bestaat over de effectiviteit van lymfedrainage ter behandeling van borstkanker gerelateerd lymfoedeem. Belgrado en Tan et al. ontwikkelden een nieuwe en meer efficiënte drainagemethode om het lymfetransport te bevorderen, nl. de fluoroscopie-gestuurde MLD. Belgrado heeft recentelijk aangetoond dat MLD toegepast met hoge druk (vs. lage druk) als ook glijden (vs. niet glijden) effectiever is ter bevordering van het lymfetransport. Echter werd in deze studie enkel het fysiologische effect onderzocht (d.i. een verandering in lymfetransport) tijdens een eenmalige fluoroscopie-gestuurde MLD sessie. Wat nog niet onderzocht werd, is in welke mate het toepassen van meerdere sessies fluoroscopie-gestuurde MLD als onderdeel van de intensieve en onderhoudsfase van de Decongestieve Lymfatische Therapie klinisch effectief is. Om die reden zal een gerandomiseerde, gecontroleerde trial het effect van fluoroscopie-gestuurde MLD vs. traditionele MLD vs. Placebo op klinische parameters onderzoeken: namelijk het lymftransport, de elasticiteit van de huid, de dikte en reflectiviteit van cutis/subcutis gemeten door ultrasonografie en het vochtgehalte in de huid gemeten door MoistureMeterD, BIS (Bodystat en Impedimed) en pitting test. Een tweede doel zal zijn om de klinimetrische parameters (betrouwbaarheid en validiteit) van de pitting test na te gaan als ook de klinimetrische parameters (betrouwbaarheid en validiteit) van de MoistureMeterD om het vochtgehalte in de huid na te gaan als derde doel. Een vierde doel bestaat erin een vergelijking te maken tussen 2 verschillende BIS meettoestellen; namelijk de Bodystat en de duurdere Impedimed om het extracellulair vocht te bepalen, een vergelijking betreffende de betrouwbaarheid en effectiviteit. Een vijfde en laatste doel is om een vergelijking te maken qua sensitiviteit  aangaande drie verschillende meetmethoden om het watergehalte in de huid te bepalen: pitting test, MoistureMeter D en BIS