Structurele, institutionele en bestuurlijke aspecten in landbouwcoöperaties: Een kwantitatieve analyse van efficiëntie, productiviteit en welvaartseffecten in Ethiopië

Een van de meest intensief besproken concepten op het internationale politieke debat van vandaag is het begrip duurzaamheid. Volgens de Brundtland Commissie, duurzaamheid betekent dat de huidige generaties in hun behoeften moeten voldoen, zonder afbreuk te doen aan het vermogen van toekomstige generaties om in hun eigen behoeften te voorzien. Aan de ene kant, de impact van landbouw op het milieu is een zaak van openbaar belang, aan de andere kant, groei in de landbouw blijft een levensvatbare middel van armoedebestrijding in Afrika bezuiden de Sahara. Groeiend bewustzijn en bezorgdheid over de milieukosten van de landbouwproductie heeft een nieuwe impuls gegeven aan het vergroten van het gebruik van hulpbronnen behoud technologieën en landbouw praktijken die de productie van externe effecten te verminderen. Agrarische eco-efficiëntie wordt bevorderd als een middel om verhoging van de landbouwproductie en het verbeteren van de beveiliging van voedselsystemen in antwoord op de klimaatverandering. De achterliggende gedachte is dat, met eco-efficiency (de efficiëntie waarmee ecologische middelen worden gebruikt om menselijke behoeften te voldoen), economische en ecologische middelen efficiënter zal worden gebruikt, waardoor grotere hoeveelheden voedsel worden geproduceerd uit dezelfde of minder ingangen. Uitdagingen voor duurzame ontwikkeling, zoals natuurlijke hulpbronnen degradatie en armoede zijn diepgewortelde problemen wereldwijd en vaak ernstiger in ontwikkelingslanden, waar de steunpilaar van de economie is de landbouw. Sinds de vroege jaren van de 21e eeuw, hebben de academische wereld, overheden en donoren hernieuwde belangstelling voor de instellingen van de collectieve actie als trajecten voor de verbetering van kleinschalige productie om te zorgen voor de economische en sociale ontwikkeling in plattelandsgebieden getoond. Wordt georganiseerd in landbouwcoöperaties is een van de alternatieve strategieën voorgesteld om agrarische gezinnen duurzaamheid uitdagingen te overwinnen. Ethiopië is een van de Afrikaanse landen waar coöperaties zijn weer in de schijnwerpers. Als onderdeel van haar inspanningen om de landbouwsector te zetten, heeft de regering van Ethiopië grote nadruk gelegd op het bevorderen van coöperaties als een van de belangrijkste organisatorische voertuigen voor het verbeteren van de voedselzekerheid en het terugdringen van armoede op het platteland. Om milieuproblemen en aan te pakken, heeft Ethiopië een klimaatbestendige Green Economy strategie die streeft naar het land te beschermen tegen de nadelige gevolgen van de klimaatverandering en helpen bij het realiseren van de ambitie om haar midden inkomen status te bereiken in 2025. Gezien de groene strategie en bedacht belang van de landbouw voor de economie van het land, het onderzoeken van de rol van de agrarische coöperaties in de doelstellingen van verbeterde eco-efficiëntie en het welzijn van kleine boeren in Ethiopië is van het allergrootste belang.