Determinanten van gezonde ontwikkeling en veroudering tijdens de eerste twee decennia van het leven: van het telomeerinteractoom naar klinische fenotypes.

De WHO definieert gezondheid als “een toestand van volledig lichamelijk, geestelijk en sociaal welzijn, maar niet louter als de afwezigheid van ziekte of gebrek”. Veroudering begint vóór de geboorte en is afhankelijk van factoren die opereren in het leven, en dus het concept van gezond ouder worden omvat ook gezond groeiende en gezond leven. Inderdaad, stoornissen bij volwassenen vinden vaak hun oorsprong in de risicofactoren werkzaam in het begin van het leven. Senescentie of biologische veroudering is het endogene proces van cumulatieve wijzigingen in moleculaire en cellulaire structuren leidt tot verstoring metabolisme tijd. We bestuderen in de eerste twee decennia van het leven hoe genetische, milieu-, voedings- en leefstijlfactoren, en hun interacties, via telomeren “interactoom” onderscheiden gezonde van ongezonde ouder worden. In overeenstemming met de WHO definitie van gezondheid, onderscheid tussen gezonde en ongezonde ouder / groeien moet beginnen voordat progressie tot openlijke ziekte bij preventie of interventie nog mogelijk blijven. Het voorstel bouwt voort op bestaande cohorten bij pasgeborenen en kinderen en adolescenten, die een uitgebreide high-fidelity fenotypering onderging met de beschikbare biobanken en longitudinale follow-up.