< Terug naar vorige pagina

Project

De uitdrukking van multimodale houding bij ironie in face-to-face interactie

Een fundamentele eigenschap van taal is het vermogen om tegelijkertijd onderwerpen, objecten of gebeurtenissen voor te stellen, alsook de houding of stance van de spreker ten opzichte van die voorstellingen tot uiting te brengen. Hoewel stance-taking als een sociaal gecontextualiseerd en erkend interpersoonlijk fenomeen veel aandacht heeft gekregen in verschillende deelgebieden van de taalkunde, blijft de multimodale realisatie ervan in de interactie in het echte leven nog steeds grotendeels onontgonnen terrein. Het voorgestelde onderzoeksproject zoomt in op het samenspel van verschillende semiotische middelen, waaronder handbewegingen en gebaren, houding, gelaatsuitdrukkingen, akoestische ervaring, aanraking en oogbewegingen in complexe stance-taking handelingen (stance-stacking), die simultaan en/of sequentieel kunnen worden gerealiseerd, met of over de sprekers heen die betrokken zijn bij de interactie (co-stacking). Ironie is bij uitstek geschikt om complexe stance-taking te onderzoeken, aangezien sprekers verschillende houdingen uitdrukken op verschillende lagen. Theorieën over ironie en sarcasme in interactie hebben sterk gefocused op onder andere Joint Action Theory, Mental Spaces Theory, en Blending Theory. Vanuit deze achtergrond is een model ontstaan voor de schijn (pretense) die sprekers delen wanneer zij samen ironische uitingen construeren in interactie. In het huidige project besteden we aandacht aan de veel minder bestudeerde vraag hoe sprekers deze gezamenlijke schijn opbouwen en onderhandelen in interactie, waarbij we inzoomen op de rol van gebaren, gezichtsuitdrukkingen en oogbewegingen en hoe deze zich tot elkaar verhouden in het construeren en onderhandelen van houding in ironie in interactie.

Datum:16 nov 2020 →  Heden
Trefwoorden:irony, stance-taking, multimodality
Disciplines:Corpuslinguïstiek, Discourse studies, Pragmatiek
Project type:PhD project