De transwaardering van deugd: Plotinus en het fundament van de ethiek

Het project onderzoekt de ethiek van Plotinus en de relevantie ervan voor hedendaagse debatten over eudaimonistische ethiek en egoïsme. De eudaimonistische deugdethiek beschouwt eudaimonia (welzijn/geluk) als het doel dat het ethische leven bepaalt. Er zal worden beargumenteerd dat Plotinus een vorm van ethisch naturalisme voorstelde die de eudaimonistische ethiek kan redden van de beschuldiging van egoïsme.

Het project is het resultaat van vooruitgang op twee wetenschapsgebieden: de neoplatonische wetenschap en de analytische deugdethiek. Het zal gebruik maken van onderzoek dat is ontwikkeld in analytische debatten over de hedendaagse deugdethiek om de kritiek op de ethiek van Plotinus te contextualiseren dat deze egoïstisch is onder neoplatonische geleerden. Dit zal worden gedaan door het te situeren in de bredere familie van de deugdethiek. Vervolgens gebruikt het project de ethiek van Plotinus om antwoord te geven op de kritiek dat de eudaimonistische deugdethiek egoïstisch is. Dit wordt gedaan door te focussen op drie hoofdkenmerken die de ethiek van Plotinus definiëren. Dit zijn (1) deugd is een staat van rationalisatie die het zelf probeert te verwerven (2) een hiërarchie van deugd, en (3) een onderscheid tussen een interne en externe ethische activiteit.