De rol van stewardship door beleggers op het pad naar duurzame Europese bedrijven

Hoewel een groot deel van de EU-strategie voor duurzame financiering en haar actieplan voor 2018 gericht was op het reguleren van groene financiële producten, is er minder aandacht besteed aan de belangrijke relatie tussen ondernemingen en hun aandeelhouders. De Richtlijn Aandeelhoudersrechten II (SRD II) is in 2017 gewijzigd om de betrokkenheid van investeerders te bevorderen en duurzaam aandeelhouderschap op lange termijn te ondersteunen. Het is onduidelijk of de instrumenten die de huidige richtlijn biedt voldoende zijn, vooral gezien de toegenomen urgentie en ambitie die de EU sindsdien aan de dag heeft gelegd bij de aanpak van de klimaatverandering. Investor stewardship heeft het potentieel om bedrijven te sturen in de richting van een duurzamere bedrijfsvoering. Toch biedt het huidige financiële systeem veel economische prikkels die dit concept in de weg staan en tot buitensporig kortetermijndenken leiden. Er zou een kloof kunnen ontstaan tussen de perceptie en het streven van de EU naar actief aandeelhouderschap en de realiteit, waar scepticisme ten aanzien van de doeltreffendheid ervan wordt geuit, met name in het licht van de bemiddelende rol die grote institutionele beleggers en proxy-adviseurs spelen. Ik zal onderzoeken of kortetermijndenken op de aandelenmarkten strengere regels voor aandeelhouders en corporate governance rechtvaardigt om de aandeelhouders te sturen in de richting van meer duurzame en langetermijnkeuzes en hoe rentmeesterschap kan bijdragen aan de duurzaamheid van bedrijven. Ik zal het huidige EU-kader en de uitvoering ervan analyseren en vergelijkend onderzoek doen met andere rechtsstelsels.