Het gebruik van ijzerrijke sorbentia om de vrijgave van fosfor uit sedimenten van laaglandrivieren te beperken

Eutrofiëring wordt vooral veroorzaakt door de stijgende nutriënteninput sinds de groene revolutie. Het is het meest verspreide waterkwaliteitsprobleem ter wereld. In bepaalde regio’s (zoals Vlaanderen) is er een sterke seizoenale trend betreffende de fosfor (P) concentraties, met typisch hoge pieken in de zomer. Deze trend is waarschijnlijk gecontroleerd door de ijzer (Fe) redox cyclus. Door trage stroming in de zomer ontstaat er een zuurstof tekort en ontstaan er reducerende condities. Dit kan resulteren in reductieve oplossing van Fe(III) oxyhydroxides aan het sediment oppervlak en bijgevolg vrijzetting van SRP in het oppervlaktewater. Het doel van dit onderzoek is om te begrijpen welke rol deze redoxreacties precies spelen bij de sediment-water uitwisseling van P in rivieren. De focus ligt specifiek op de dynamiek van ijzer reductie in relatie met opgeloste zuurstof en hun effect op de P cyclus. De hypotheses zijn 1) SRP in het oppervlaktewater is afhankelijk van ‘internal loading’, en niet rechtstreeks afhankelijk van variabiliteit in verdunning; 2) De ijzer redox cyclus is de sleutelfactor die het lot van P bepaalt in aquatische systemen; 3) hogere stroomsnelheden zullen zorgen voor een sterkere convectie en menging van het water. Hierdoor zullen de P en Fe fluxen van het sediment naar het oppervlaktewater toenemen. Deze hypotheses zullen getest worden in een artificieel rivierensysteem.