De overgang van afgegrensde naar (deels) onafgegrensde gebeurtenisconstruering in het Middel-Engels.

In dit postdoctoraal onderzoek gaat Peter Petré na hoe een radicale verschuiving in de vertelstructuur in het Engels voortvloeide uit meervoudige grammaticale veranderingen. De Oud-Engelse taalstructuur (zoals die van het Nederlands) was gunstig voor een seriële vertelstructuur, alsof verteld door de ogen van een protagonist die gebeurtenissen ervaart als afgegrensd (de ene na de andere). Dit soort construering maakt typisch gebruik van tijdsbijwoorden zoals dan aan het begin van de zin, vaak gepaard met inversie van het onderwerp (Toen zochten ze naar de moordenaar van Hendrik. Toen vonden ze hem, en toen eiste hij dat ze zich overgaven). Daartegenover biedt de grammatica van het huidige Engels meer ruimte voor onafgegrensd vertellen, een verteltype vergelijkbaar met een filmcamera die de hele scene overschouwt, en ziet hoe gebeurtenissen (deels) overlappen (Water was dripping down. The man started digging and the sand is caving in). Tot nog toe werd verondersteld dat de kritische omslag van uitsluitend afgegrensde naar deels onafgegrensde construering plaatsvond in de zestiende eeuw. Veel van de relevante veranderingen doen zich echter reeds voor vóór 1500, daaronder de scherpe afname van bijwoorden met de betekenis dan, het verdwijnen van inversie, en de opkomst van werkwoorden als begin en van de progressief­constructie (be Xing). Het doel van dit project is om te onderzoeken hoe deze eerdere veranderingen interageren en tot op welke hoogte ze reeds het nieuwe, onafgegrensde verteltype voorstellen.

Trefwoorden:Aspect, Syntax, Narrative structure, Middle-English, Historical linguistics, Discourse

Disciplines:Theorie en methodologie van de literatuurwetenschappen