De gevestigde buitenstaander en de welvaartsstaat. Het verklaren van welvaartsstaatattitudes vanuit het dubbele perspectief van Turkse en Marokkaanse Belgen.

Ten tijden van economische recessie en een toegenomen migratiestroom naar de westerse samenlevingen, krijgt de relatie tussen de welvaartsstaat en migratie veel aandacht in zowel populaire als wetenschappelijke debatten. De spanningen rond deze relatie draaien voornamelijk rond de begrenzing van sociaal beleid en sociale voorzieningen. Met andere woorden, wie er hoort erbij en wie niet? Deze vragen hebben geleid tot een grote hoeveelheid aan onderzoek naar de houdingen van mensen ten opzichte van overheidsinterventie, sociale herverdeling, en de welvaartsstaat. Hoewel de relatie tussen immigratie en de welvaartsstaat veelbesproken is, is er nauwelijks empirische kennis over de houding van immigranten en hun nakomelingen ten opzichte van deze sociaaleconomische vraagstukken. De toenemende spanningen met betrekking tot de grenzen van de welvaartsstaat worden bijna uitsluitend bekeken vanuit het standpunt van de autochtone ‘insider’. Dit terwijl de samenleving steeds heterogener wordt en een toenemend deel van de bevolking een migratie-achtergrond heeft. Deze studie gaat voorbij het perspectief van de autochtone insider en om draagt bij aan de kennis over de attitudes van etnische minderheden – in dit geval allochtone Belgen van Marokkaanse en Turkse afkomst – ten aanzien van sociale herverdeling, overheidsinterventie, en de welvaartsstaattoegang van nieuwe immigranten.