De Economie van Innovatie en IE: Empirisch Bewijs uit België

Dit proefschrift beoogt nieuw empirisch bewijs te vinden met betrekking tot het vroeg gestileerde feit dat: betere 'technologische kansen' (Sherener, 1967) en 'voorwaarden voor toe-eigening (zie Arrow, 1962) tot grotere O & O-investeringsprikkels en meer innovatie leiden. In plaats van direct empirisch bewijs te verzamelen over de kwestie, geven de resultaten in dit proefschrift aan dat er alternatieve trajecten zijn die leiden tot betere prikkels voor innovatie. Door met een moderne empirische lens opnieuw naar de feiten te kijken, probeer ik een bijdrage te leveren aan het lopende debat over prikkels voor O & O en innovatie. Het effect van openheid op het vermogen van bedrijven om 'technologische kansen' te grijpen, heeft recent veel aandacht gekregen in de open innovatie-literatuur (Chesbrough, 2003). Als zodanig onderzoekt het eerste hoofdstuk van dit proefschrift hoe externe kennisverwerving het grijpen van ‘technologische kansen’ zou kunnen vergemakkelijken en 'condities voor toe-eigening' zou kunnen beïnvloeden door het innovatieproces te versnellen. Het effect van het indienen van octrooien op innovatie is evenzeer van groot belang, maar is onlangs onderwerp geweest van controverse (Boldrine & Levin, 2013) en moet daarom verder worden onderzocht. In het tweede hoofdstuk wordt onderzocht in welke mate bedrijven die hun verworven kennis implementeren in innovatieve oplossingen kunnen worden getroffen door ongunstige gebeurtenissen, zoals imitatie en (onvrijwillige) verspreiding van kennis, en in welke mate octrooien het probleem wel of niet verlichten. IP-handhaving en procesvoering kunnen worden beschouwd als een andere alternatieve manier om de toe-eigening van innovaties mogelijk te maken of te behouden. Gezien de recente toename van het aantal IP-rechtszaken (Bessen en Meurer, 2005) en het relatieve gebrek aan bewijsmateriaal over de kwestie op bedrijfsniveau, onderzoek ik in het derde hoofdstuk de determinanten van IP-rechtszaken op bedrijfsniveau, waarbij ik me richt op de marktwaarde die voor de bedrijven op het spel staan in hun geschillen.