In de ban van het leren: de 'lerende samenleving' als uitdaging voor de publieke rol van de school, de universiteit en de gezinsopvoeding.

De alomtegenwoordigheid van de 'taal van het leren' in de pedagogische theorie en praktijk en het daarmee samenhangende verdwijnen van meer traditionele referenties zoals 'onderwijs' en 'opvoeding' vormen het uitgangspunt van dit onderzoek. Er wordt beroep gedaan op een combinatie van empirische methodologieën en meer fundamenteel theoretisch en filosofisch werk om te onderzoeken hoe de actuele evolutie naar 'leeromgevingen' de traditionele 'pedagogische instituties' (gezin, school, universiteit)transformeert. Meer bepaald willen we nagaan hoe deze evolutie de aard van de associaties verandert die in die sites geconfigureerd worden en vooral hoe hun publieke karakter daardoor beroerd wordt. Uitgaande van etnografisch onderzoek in concrete case-studies (professionele leergemeenschappen op het niveau van ouders, leerkrachten en docenten, alsook gezinnen en colleges)zal een cartografie en morfologie ontwikkeld worden. Die zullen de vormen van communaliteit in kaart brengen als sociale praktijken die associaties configureren die de mogelijkheid/onmogelijkheid ensceneren om dingen publiek te maken. Op basis daarvan wil het onderzoek bijdragen tot het ontwikkelen van een vormingsfilosofie voor de lerende samenleving.

Trefwoorden:Ecology, Cartography, Public gathering, Ducational philosophy, Morphology, Learning Environment, Educational Institutions

Disciplines:Onderwijs, cultuur en maatschappij, Onderwijscurriculum, Onderwijssystemen, Algemene pedagogische en onderwijswetenschappen, Specialistische studies in het onderwijs, Andere pedagogische en onderwijswetenschappen, Sociale verandering, Communicatiewetenschappen, Filosofie