Over het hoofd geziene aspecten van culturele evolutie: informatie, maladaptatie en evolutionaire trends

In de afgelopen decennia heeft er een belangrijke theoretische verschuiving plaatsgevonden naar een op biologie gebaseerde benadering van de studie van culturele evolutie. Dit vakgebied werd bekend als de culturele evolutietheorie (CET), en hoewel het uit meerdere benaderingen bestaat, waaronder de duale-overervingstheorie, de epidemiologie van representaties, nicheconstructie en memetica, die in een aantal belangrijke opzichten van elkaar verschillen, is het gebaseerd op vanuit de opvatting dat cultuur door de tijd heen verandert, analoog aan de manier waarop organismen genetisch evolueren, en dat beide evolutionaire processen causaal op elkaar inwerken.

Dit proefschrift behandelt wat ik beschouw als de grote uitdagingen in CET vanuit een filosofisch geïnformeerd perspectief, waarbij de nadruk ligt op vaak over het hoofd geziene conceptuele en methodologische aspecten. Het is bedoeld om bestaande onderzoeksinspanningen aan te vullen en ons begrip van de ingewikkelde aard van culturele evolutie te vergroten. Het werk is verdeeld in drie delen:

In deel I wordt het wijdverbreide gebruik van informatieve terminologie in CET kritisch onderzocht. Hoofdstuk 1 bestrijdt het idee dat het vermijden van analytische discussies over culturele informatie productief is, waarbij de nadruk wordt gelegd op de epistemische beperkingen die dit met zich meebrengt. Hoofdstuk 2 belicht problemen die voortkomen uit het onnauwkeurige begrip van culturele informatie en de impact ervan op onderzoeksambiguïteit.

Deel II onderzoekt het meten van culturele accumulatie door middel van meerdere operationaliseringen van culturele complexiteit. Hoofdstuk 3 beargumenteert dat culturele complexiteit geen eenduidige, universeel geaccepteerde definitie kent, waarbij verschillende interpretaties van concept pluraliteit worden onderzocht. Hoofdstuk 4 demonstreert de inconsistentie van de resultaten die worden gegenereerd door verschillende operationaliseringen van culturele complexiteit, wat de behoefte aan een coherenter conceptueel raamwerk suggereert.

Ten slotte worden in Deel III de gevolgen van adaptatie in CET onderzocht. Hoofdstuk 5 benadrukt de noodzaak van rigoureus onderzoek naar culturele onaangepastheid, waarbij vier verschillende concepten worden geïdentificeerd en de uitdagingen van hun identificatie en verklaring worden aangepakt. Hoofdstuk 6 pleit voor de integratie van culturele evolutionaire vooruitgang als een fundamenteel concept in CET, en stelt een hypothese voor van culturele evolutionaire vooruitgang gebaseerd op culturele informatie, cumulatieve cultuur en adaptatie. Het opnemen van een notie van culturele evolutionaire vooruitgang in de conceptuele gereedschapskist kan een stap zijn in de richting van de praktische toepassing van CET.