Betalingen voor milieudiensten en landgebruik: motivationele en institutionele interacties - een praktijkonderzoek op het platteland in Nicaragua.

Tijdens het laatste decennium hebben "Betalingen voor Ecosysteemdiensten"(PES, Payments for Ecosystem Services), zowel in academische als politieke kringen, steeds meer aandacht gekregen in de context van natuurbehoud. Deze aanpak oogt ook aantrekkelijk: land gebruikers, die vaak slecht gemotiveerd zijn om de natuur op hun land te beschermen, worden aangemoedigd om dit toch te doen doormiddel van directe en voorwaardelijke betalingen door gebruikers/ kopers geïnteresseerd in de zodoende geproduceerde ecosysteemdiensten (bijvoorbeeld stedelijke downstream watergebruikers die upstream boeren betalen voor het verbeteren van waterinfiltratie op hun land door herbebossing en/of erosiebestrijding). PES mechanismen worden ook steeds meer gezien als veelbelovende instrumenten voor plattelandsontwikkeling en armoedebestrijding in ontwikkelingslanden, omdat ze een bijkomende inkomensbron voor dikwijls geïsoleerde rurale gemeenschappen zouden vormen. De PES filosofie en de concrete initiatieven zijn echter niet onomstreden. Ondanks de groeiende literatuur over PES zijn er nog grote tekortkomingen in onze theoretische en empirische kennis over de sociaalecologische en politiekeconomische gevolgen van PES mechanismen en de interactie van monetaire stimuli met reeds bestaande motivaties voor individuele en collectieve beslissingen m.b.t. bodemgebruik en al dan niet duurzaam gebruik van natuurlijke hulpbronnen. Dit onderzoek draagt bij aan een meer uitgebreide en holistische agenda over het potentieel en de beperkingen van PES-initiatieven doormiddel van theoretische reflectie en vergelijkende gevalstudies in Nicaragua.

Trefwoorden:LANDGEBRUIKSYSTEMEN, NICARAGUA, MILIEUGEDRAG

Disciplines:Landbouw, land- en landbouwbedrijfsbeheer, Toegepaste economie, Economische ontwikkeling, innovatie, technologische verandering en groei