Antigeen-specifieke perifere tolerantie-inductie en doelgerichte aflevering als preventieve strategie in muizen met pre-diabetes in het eindstadium

Studies in alle stadia van type 1 diabetes (T1D) werden uitgevoerd, maar helaas leverden de meesten teleurstellende resultaten op, waarbij sommigen een tijdelijk behoud van insulineproductie na diagnose rapporteerden, en anderen de doelstellingen niet behaalden. Recent werd aangetoond dat CD3 antilichamen de diagnose van T1D in mensen met een hoger risico kon uitstellen maar niet permanent voorkomen. Wij stellen dat antigeenspecificiteit de attractiviteit van deze immuuntherapie kan verbeteren. Wij denken dat een alomvattende aanpak bestaande uit een kortstondige modulatie van T cellen tesamen met een orale autoantigeenafgifte en toediening van tolerogene cytokinen, duurzame therapeutische effecten kan opleveren. Omdat deamidatie van beta-celantigenen hun bindingsaffiniteit voor de T1D hoog-risico HLA-DR3/DQ2- en -DR4/DQ8 moleculen verhoogt, denken we dat de verbeterde stabiliteit van het ziekte-specifieke peptide-MHC complex of de verhoogde stabiliteit van het TCR-peptide-MHC complex niet alleen de T-celherkenning kan beinvloeden, maar ook de inductie van immuunregulatie wanneer de antigenen in een tolerogene omgeving worden afgeleverd. Lactococcus lactis bacteriën zijn levende mucosale vaccins die als antigeenafgiftevectoren kunnen gebruikt worden. Het doel van het huidige voorstel is het ontwikkelen, testen en valideren in muizen van een tolerogeen vaccin, afgelevered door Lactococcus lactis, tesamen met immuuntherapie met een focus op mechanismen om translatie te bekomen.