Geochronologie

De activiteiten van CHRO kunnen worden geplaatst binnen het kader van het mineraal milieu-domein. De oorsprong van rotsen en minerale afzettingen, de structurele evolutie van de korst, wordt aangepakt door middel van de studie van argon accumulatie bij radioactieve verval van kalium, in verschillende geologische systemen. Dit biedt een zeer veelzijdig dateringstool, dat de hele geschiedenis van de aarde omvat. Een zorgvuldig onderzoek naar de voorwaarden voor argonretentiviteit in verschillende minerale structuren maakt het mogelijk om de thermische geschiedenis van het rotsmonster te ontcijferen, wanneer deze laatste een lange crustale evolutie heeft ondergaan. Dit betekent bijvoorbeeld dat de processen van bergbouw en vernietiging bij erosie kwantitatief gemodelleerd kunnen worden op basis van experimenteel bepaalde fysieke parameters. Ar-Ar geochronologie, een variant van conventionele K-Ar dating, maakt inderdaad verfijnde interpretaties mogelijk, gebaseerd op geavanceerde fysieke methoden (massaspectrometrie, neutronactivering en laserfusie en ablatie). De applicaties zijn dus talrijk: het dateren van de ertsafzettingen geeft een aanwijzing voor ertsprospectie, actieve fouten (mogelijke plaatsen van aardbevingen) kunnen worden geïdentificeerd, enz. Laten we in het bijzonder de opbouw van een numerieke chronologie voor quaternaire sedimentaire sequenties (van 2 miljoen jaar tot 2000 jaar) die de registratie van de afgelopen klimaatveranderingen houden.