De rol van geprogrammeerde celdood tijdens de rijping van tomatenvruchten

Het metabolisme van de vrucht wordt goeddeels gedreven door het intern zuurstofgehalte in de vrucht. Als het te laag is, zal de vrucht stikken. De interne zuurstofniveaus worden grotendeels beïnvloed door de weefselstructuur van de vrucht. Er zijn aanwijzingen dat de vrucht in staat is zijn microstructuur aan te passen aan zijn metabolische behoeften door, op een gecontroleerde manier, extra poriën te induceren door middel van geprogrammeerde celdood (PCD); hierdoor kan er toch voldoende zuurstof in de vrucht komen. Tomaat is een belangrijk modelsysteem om de ontwikkeling van climacterische vruchten te bestuderen. Gezien hun relatief ondoordringbare huid, is het te verwachten dat zich in de vrucht gasgradiënten ontwikkelen die kunnen leiden tot lokale hypoxia. Het doel is het bestuderen van de moleculaire mechanismen achter porievorming tijdens het rijpen van tomatenvruchten specifiek met betrekking tot PCD. Ook zullen we fysiologische, structurele, moleculaire en nucleaire markers van plant PCD bestuderen in relatie tot porievorming. Speciale aandacht zal uitgaan naar de rol van ethyleen waarvan bekend is dat het betrokken is bij de regulatie van zowel PCD als climacterische vruchtrijping.