Multipele niveaus van analyse perspectief op typische en atypische ontwikkeling

De onderzoeksgemeenschap verenigt onderzoeksgroepen die de ontwikkeling van kinderen en adolescenten bestuderen in relatie tot een breed scala aan persoons- en omgevingsfactoren en de interacties daartussen. Leidraad is de ontwikkelingspsychopathologische benadering, met aandacht voor zowel typische als atypische ontwikkeling, zowel kwetsbaarheid als veerkracht, zowel ontwikkelingscontinuïteiten als discontinuïteiten. Het bevat ook de acceptatie van een analyseperspectief op ontwikkeling op meerdere niveaus, waarin verschillende niveaus zowel binnen het individu (d.w.z. genetische factoren, neuropsychologische en fysiologische kenmerken, stemming en gedrag) als binnen de omgeving (bijv. , scholen, media). Door de jaren heen is de reikwijdte van het consortium op twee belangrijke manieren uitgebreid. Ten eerste is de aanvankelijk sterke focus op kwetsbaarheidsfactoren, ongunstige omgevingscondities en negatieve ontwikkelingsuitkomsten vervangen door aandacht voor individuele verschillen in gevoeligheid voor zowel negatieve als positieve omgevingscondities die zowel psychopathologie als positief functioneren voorspellen (d.w.z. ontwikkelingsplasticiteit of omgevingsgevoeligheid). Ten tweede is de aanvankelijk sterke focus op de rol van temperament/persoonlijkheid en cognitieve factoren verbreed naar een echt meervoudig analyseniveau: de meeste  onderzoeksgroepen bestuderen factoren op meer dan één analyseniveau en over het geheel genomen is de expertise binnen de Het consortium reikt van genetische en epigenetische factoren tot brede maatschappelijke invloeden, inclusief alles daartussenin (stressreactiviteit, immunologische reacties, automatische cognitieve processen, zelfgerapporteerde cognitieve stijlen, emotieregulatieprocessen,…).