Gastheer-evolutie en microbioom-gemedieerde redding om de hittegolf-geïnduceerde verhoogde gevoeligheid aan toxicanten te bufferen bij de watervlo Daphnia magna

Zoetwatersoorten zijn in toenemende mate blootgesteld aan hittegolven en pesticiden die elkaars negatieve effecten aanzienlijk kunnen versterken. We willen cruciale kennishiaten aanpakken gerelateerd aan de evolutie en het mechanistisch begrijpen van deze synergistische interactie tussen hittegolven en pesticiden bij de watervlo Daphnia magna. Dit is van algemeen belang om de impact van gecombineerde stressoren op biodiversiteit en ecosysteemfuncties te voorspellen en te mitigeren. In WP1 onderzoeken we de mate waarin evolutie van tolerantie aan hittegolven en/of pesticiden de interactie tussen beide stressoren verkleint door middel van experimentele evolutie waarbij Daphnia verschillende generaties worden blootgesteld aan hittegolven en/of pesticiden. We willen unieke inzichten bekomen in de interactie tussen beide stressoren door twee mechanismen te bestuderen. In WP2 bestuderen we de onderliggende genexpressie-interactiepatronen van Daphnia via RNA-sequencing. In WP3 testen we de mate waarin stressor-geïnduceerde veranderingen in de microbioom-gemeenschappen van de darm de interactiepatronen op het niveau van Daphnia kunnen verklaren door clones te vergelijken met een sterk en zwak stressor-interactiepatroon en hiertussen het microbioom te transplanteren. In WP4 tenslotte bestuderen we rechtstreeks experimentele evolutie van het microbioom aan beide stressoren en testen we hoe dit de tolerantie van de Daphnia verhoogt (‘microbioom redding’).