Geavanceerde beoordeling van de draagkracht van bestaande betonnen gebouwen door het betrekken van een 3D analyse van de lastendaling, een structuuranalyse inbegrepen membraanwerking en op testen gebaseerde model updating.

Om kimaatdoelen te behalen, is er een noodzaak anders om te gaan met ons bestaand patrimonium. In de toekomst zullen gebouwen voornamelijk hergebruikt moeten worden mogelijk in combinatie met functiewijzigingen. Dit onderzoek zal hiervoor een beoordelingsprocedure ontwikkelen. Na het verzamelen van historische date, focust de procedure op het modelleren van lastendalingen aan de hand van lineaire FEA (eindige elementenanalyse). Ondanks dat dit een een kritische startpunt is van de verdere structurele analyse, werd hier tot op heden weinig onderzoek naar verricht. Vaak worden vereenvoudigde methoden toegepast waaruit conservatieve resultaten volgen. Aan de hand van het resultaat uit het lastenmodel, wordt een koppelingsmethode voorgesteld met een niet-lineaire FEA (NLFEA) om de structurere analyse uit te voeren. In deze NLFEA wordt het implementeren van membraanwerking in uiterste en bruikbaarheidsgrenstoestand en de invloed van het systeem gedrag onderzocht. Om de voorgestelde wiskundige modellen te valideren wordt een test structuur gebouwd op schaal van 1/3. Deze teststructuur laat toe het model te valideren en te verfijnen waar nodig. Naar het einde van het onderzoek zal dit model eveneens gebruikt worden voor de simulatie van accidentele situaties. Tenslotte vereist het gebruik van NLFEA in structurele analyses ook verdere studie van betrouwbaarheid samenhangend met de model onzekerheden, ook dit aspect wordt behandeld om een samenhangend geheel te kunnen afleveren.