Omschrijving van het dynamische immuunfenotype tijdens type 1 diabetes ontwikkeling om prognostische biomarkers voor anti-CD3 mono- en combinatietherapie te identificeren tijdens ziektepreventie en -herstel in muizen

Type 1 diabetes (T1D) is een T-celgemedieerde ziekte die leidt tot de vernietiging van de insuline- producerende β cellen. Immuuntherapieën zoals teplizumab (gehumaniseerd CD3 antilichaam) lijken beloftevol wat betreft het vertragen, voorkomen, en omkeren van het ontstaan van de ziekte. Nochtans zijn de klinische resultaten van deze therapie, vooral bij nieuw-gediagnosticeerde T1D patiënten, om nog ongekende redenen variabel. Wij stellen dat het therapeutisch succes beïnvloed kan worden door de leeftijd maar ook het stadium van de ziekte. Door een grondige analyse van het T-celcompartiment, met behulp van multiparameter flowcytometrie en cytokineprofilering op verschillende organen, van niet-obese diabete (NOD) muizen met verschillende leeftijden en ziektestadia hopen we te achterhalen wie de beste responders gaan zijn. Menselijke stalen uit de INNODIA HARVEST studies zullen toelaten om de muisbevindingen te verifiëren. Om het therapeutisch succes van anti-CD3 te vergroten en antigeen-specifieke tolerantie te promoten, zullen GAD65 peptiden, in natuurlijke of gemodificeerde vorm, oraal toegediend worden via genetische gewijzigde Lactococcus lactis bacteriën. Een combinatie van immunotherapieën met autoantigenen, hetzij als volledig eiwit of peptide epitoop, kan de specificiteit voor de ziekte vergroten, toxiciteit verminderen, en tot een langdurige oplossing voor mensen met een verhoogd risico voor of recent diagnose van T1D komen.