Rol van capillaroscopie als kandidaat biomerker in systeemsclerose: predictie van nieuwe toekomstige ernstige orgaancomplicaties in systeemsclerose

Systemische sclerose (SSc) is een zeldzame multisystemische bindweefselziekte die wordt gekenmerkt door microvasculaire schade, fibrose van de huid en inwendige organen en specifieke immunologische afwijkingen. De pathogenese van SSc is multifactorieel. De klinische expressie en het verloop van de ziekte zijn zeer heterogeen en kunnen gepaard gaan met ernstige morbiditeit en mortaliteit. Vooralsnog bestaat er geen behandeling voor de ziekte wanneer ernstige morbiditeit optreedt. Op dit moment zijn er ook geen hulpmiddelen beschikbaar die voorspellen welke patiënten een ernstige ziekte zullen hebben en welke niet. Desalniettemin zou het wenselijk zijn om een ​​dergelijk hulpmiddel te hebben omdat het de klinische reumatoloog in staat zou stellen patiënten te detecteren die zouden kunnen profiteren van "vroege" (vóór de complicaties optreden) preventieve gerichte therapie. Capillaroscopie is een niet-invasief hulpmiddel waarmee de microcirculatie op de nagelvaas wordt bestudeerd. In SSc zijn pathognomonische veranderingen van de microcirculatie (capillairen) aanwezig. Op basis van de relatieve prevalentie van deze specifieke veranderingen worden drie sclerodermapatronen onderscheiden in SSc. Deze studie zal onderzoeken of de capillaroscopie (de sclerodermapatronen) van het eerste bezoek van een patiënt met SSc voorspellend is voor nieuwe toekomstige orgaanbetrokkenheid. Als dat het geval is, zal capillaroscopie de reumatoloog helpen bij het opsporen van die patiënten die baat zullen hebben bij vroegtijdige therapeutische interventie in hun ziekteverloop