De ontwikkeling van immunobiotechnologie ter preventie van Enterococcus cecorum infecties in pluimvee

Vanaf het begin van de 21ste eeuw is, de voorheen als commensaal van vogels en zoogdieren bekende, Enterococcus cecorum (EC), als een groot gezondheidsprobleem met grote economische gevolgen voor de pluimvee-industrie naar voren gekomen. EC is meestal een opportunistische ziekteverwekker en kan zowel ziekten veroorzaken bij mensen, kippen en postduiven. Voor de pluimvee-industrie vormt EC een bedreiging doordat het spondylitis veroorzaakt bij kippen. Spondylitis is een syndroom gekenmerkt door infectie van de vrije borstwervel en het aangrenzende notarium. De resulterende chronische ontsteking heeft compressie van het ruggenmerg tot gevolg. Deze compressie leidt tot parese van de achterpoten met variabele ernst en klinische symptomen zoals kreupelheid en kromming van de rug, vogels die op hakken gaan zitten, verlamming en sterfgevallen. Tot op heden is er zeer weinig informatie beschikbaar over de immunopathologie en pathogeniciteit van verschillende stammen van Enterococcus cecorum die pluimvee infecteren. Daarnaast is er ook onvoldoende informatie over EC-infectie bij leghennen en ganzen. De gastheer pathogeen relatie tussen de vleeskip en EC-infectie kan verband houden met genetische factoren en anatomische kenmerken. Om deze risicofactoren voor het uitbreken van door EC geïnduceerde ziektes bij pluimvee te identificeren, is er verder onderzoek nodig. Zo is het tot op heden nog onbekend of transovariële overdracht oftewel verticale overdracht van pathogene EC stammen voorkomt. Dit is onderandere noodzakelijk om de risico- en virulentiefactoren, de genetische relatie en de leeftijdsafhankelijke oorzaak van EC-infecties volledig te identificeren. Bepaalde epidemiologische studies gebaseerd op moleculaire analyses en volledige genoomsequenties hebben het bestaan aangetoond van verschillen in genoom organisatie tussen EC-isolaten uit laesies van het ruggenmerg en hun commensale tegenhangers. Momenteel is er nog steeds geen effectieve behandeling beschikbaar voor EC-infectie. De antimicrobiële therapieën zijn niet effectief nadat, volgend op infectie van kippen door EC, de symptomen verschijnen. Er is geen vaccin beschikbaar voor deze ziekte. Het doel van dit doctoraatsproject is het verder verfijnen van eerdere pogingen in het Host Pathogen Interactions van landbouwhuisdieren laboratorium om een infectiemodel te genereren met behulp van een veldisolaat van Enterococcus cecorum bij kippen. Vervolgens zullen we faagbiotechnologie gebruiken om de humorale immuunrespons te begrijpen die wordt geïnduceerd tijdens infectie in het hogervernoemde model. Als zodanig kunnen we een benadering genaamd omgekeerde vaccinologie gebruiken om niet alleen de aviaire immuunrespons of de tekortkomingen daarvan tijdens EC-infecties te begrijpen en te ontrafelen. Maar dit zal ons tevens in staat stellen om immunobiotechnologie te ontwikkelen om deze reactie aan te vullen of te sturen in de richting van het voorkomen of beheersen van EC-infecties.