Evaluatie van de recycleerbaarheid van flexibele verpakkingsmaterialen voor voeding in functie van hun samenstelling en de resultaten van de houdbaarheidstesten van de voedingsproducten. (R-12779)

Kunststofverpakkingen spelen een belangrijke rol bij de bewaring van voeding waardoor de houdbaarheid sterk verlengd kan worden. Schijnbaar 'eenvoudige' folies voor voedingsverpakkingen bestaan vaak uit meerdere lagen van (verschillende) materialen, welke elk een eigen functionaliteit bieden aan de verpakking. Door combinatie van dunnere verpakkingen én de nodige hoge barrière-eigenschappen, zijn multilaagse verpakkingen een kost-efficiënte manier om de houdbaarheid van voeding te verlengen en afval te reduceren. Deze multilaagse verpakkingen zijn echter moeilijk te sorteren en vervolgens te recycleren waardoor veel van deze voedingsverpakkingen tot op heden gevaloriseerd worden via downcycling of verbranding met energie-recuperatie. Daarnaast kunnen de negatieve gevolgen van kunststofverpakkingen, zoals de oceaansoep, microplastics en zwerfvuil, niet losgekoppeld worden van de sterke aandacht voor circulair verpakken. Dit leidt tot ambitieuze doelstellingen rond circulariteit. Volgens de Europese 'Plastics Strategy' moet tegen 2030 55% van alle kunststofverpakkingen gerecycleerd worden. Bovendien stelt FEVIA dat alle voedingsverpakkingen tegen 2025 herbruikbaar, recycleerbaar of composteerbaar moeten zijn. In de roadmap "Voedingsverpakkingen van de toekomst" is één van de belangrijke pijlers om deze transitie naar circulaire verpakkingen te realiseren, het recyclagegericht ontwerpen. Het ontwikkelen van recycleerbare multilaagse kunststofverpakkingen door bv. één type polymeer te combineren met een coating of een ander barrièremateriaal, zodat de gewenste houdbaarheid gegarandeerd kan worden, past dan ook volledig in de visie van deze roadmap. Uit het project OPTIBARRIER bleek dat het vereenvoudigen van verpakkingsmaterialen mogelijk is voor sommige levensmiddelen, echter voor andere producten is het behoud van multilaagse verpakkingen noodzakelijk om de gewenste houdbaarheid te garanderen. Vandaar is het recycleerbaar maken van multilaagse verpakkingen (nog steeds) zeer belangrijk. Het ReFOIL-project toonde aan dat via het 'Design from Recycling' principe en compatibilisatoren het recyclaat van bepaalde multilaagse verpakkingen opgewaardeerd kan worden. Ondanks de verschillende initiatieven, zoals Ceflex en RecyClass, blijven de voedings- en verpakkingssector toch worstelen met de vraag hoe een multilaagse kunststofverpakking mechanisch gerecycleerd kan worden én tegelijk de nodige functionaliteiten bezit zodat de houdbaarheid van levensmiddelen niet in het gedrang komt. Deze vraag staat dan ook centraal in het huidig project Multi-2-Recycle. Het algemene doel is om multilaagse kunststofverpakkingsfolies voor voeding recycleerbaar te maken met de nodige functionaliteiten zodat de gewenste houdbaarheid van levensmiddelen niet in het gedrang komt. Het project zal zich in DEEL A toespitsen op 3 verschillende types multilaagse PP-verpakkingsfolies: (i) PP-folies met een coating, (ii) PP-folies met een barrièrepolymeer, en (iii) PP-folies die bestaan uit verschillende structurele lagen van PP. Vervolgens kunnen de resultaten in DEEL B van het project vertaald worden naar andere materiaalgroepen (bv. PE). De brede doelgroep van het project bestaat uit de kunststofverpakkingssector, de voedingsbedrijven en de sorteer- en recyclagesector. Deze sectoren vertegenwoordigen samen meer dan 3900 Vlaamse bedrijven.

Trefwoorden:houdbaarheidstesten, polypropyleen, recycleerbaarheid, voedingsverpakking

Disciplines:Materiaalrecyclage en -valorisatie

Project type:Samenwerkingsproject