Verzoening van kwantummechanische niet-lokaliteit met relativistische lokaliteit

Kwantummechanica en relativiteitstheorie vormen twee pijlers van de
hedendaagse theoretische natuurkunde. De kwantummechanica
geeft de beschrijving van microscopische systemen, terwijl
relativiteitstheorie hoofdzakelijk de beschrijving van ruimtetijd op
grote schaal betreft. Er is echter een spanning tussen deze twee
theorieën. Enerzijds is de relativiteitstheorie een theorie waarin
lokaliteit geldt: dit betekent dat er geen invloeden zijn sneller dan het
licht. Anderzijds voorspelt de kwantummechanica dat er voor
bepaalde systemen correlaties zijn tussen meetuitkomsten die niet
kunnen verklaard worden door een lokale theorie. Dit vormt de
inhoud van de stelling van Bell, die experimenteel bevestigd is. Het
doel van dit project is om die spanning tussen kwantummechanische
niet-lokaliteit en relativistische lokaliteit te onderzoeken door twee
alternatieven voor de kwantummechanica te beschouwen: de
Bohmse mechanica en spontane-collapsetheorieën (waarbij
'collapse' verwijst naar de instorting of reductie van de golffunctie).
Die alternatieve theorieën lossen het beruchte meetprobleem op,
waarmee de standaard kwantummechanica kampt. Dat doen ze door
een precieze ontologie en dynamica te beschrijven. Het doel is om
duidelijkheid te scheppen over wat precies verwacht wordt van een
relativistische theorie en hoe dit geïmplementeerd worden in
precieze versies van de kwantumtheorie.