Onderzoek naar verplaatsingen en reacties op beheeringrepen van bever

Door de aanleg van holen en gangenstelsels door bevers in de waterkerende dijk van de Dijle ten noorden van Leuven bestaat het risico op schade aan de dijk en eventuele overstroming van de achterliggende gebieden die lager liggen dan het waterniveau van de Dijle. Tijdens een inspectie in 2015 werden er door De Vlaamse Waterweg nv (voor 2018: W&Z) een aantal holen teruggevonden met hun opening onder de waterlijn. Geografisch gezien gaat het hier over drie clusters van beverholen. De volgende vragen stellen zich actueel:

• Hoeveel bevers zijn er aanwezig en gaat het inderdaad over drie families gezien de geografische spreiding van de holen?
• Wat is de rol van de aanpalende meanders?
• In welke mate kunnen preventieve maatregelen en/of strategisch beheer (bevers op geschikte locaties tolereren om erger te vermijden) bijdragen tot het beheersbaar maken van de risico’s?

De Dijle vormt een kernzone voor de beverpopulatie. De ervaringen die met deze studie opgedaan worden, zullen echter ook bruikbaar zijn op andere locaties in Vlaanderen waar gelijkaardige situaties zich voordoen.

De belangrijkste vragen die zich nu opdringen zijn:

• Hoe ver verplaatsen bevers zich vanuit de meanders en op de Dijle?
• Hoe reageren de bevers op preventieve maatregelen die genomen worden tegen schade aan de waterkerende dijken?
• In welke mate is VHF / GPS telemetrie een goed, haalbaar en efficiënt onderzoeksinstrument voor toekomstig onderzoek voor het beantwoorden van deze vragen?

Trefwoorden:fauna