Mechanismen van P. vivax chloroquine resistentie: een transcriptomische/transgenetische benadering (VIVAX RES)

Plasmodium vivax is de meest voorkomende soort buiten Afrika, en in veel landen die streven naar de uitroeiing van malaria tegen 2030 neemt de resistentie tegen chloroquine toe. De merkers en het mechanisme van chloroquine resistentie (CQR) blijven onbekend; dit belemmert moleculaire surveillance en accurate diagnose van CQR. Onze hypothese, gebaseerd op onze resultaten van een klinische studie in Vietnam en recent gepubliceerde gegevens van parasieten die aangepast zijn aan een niet-menselijk primaatmodel, suggereert dat veranderde genexpressie van transportergenen een belangrijke rol speelt in PvCQR. We zullen gebruik maken van een grote collectie van bestaande P. vivax klinische stalen (ook met CQR) in de Malariologie Unit om te pionieren in de toepassing van cutting-edge RNA sequeneringstechnologieën, waaronder single-cell transcriptomics. We zullen het transcriptionele netwerk van genen ontrafelen dat aan de basis ligt van PvCQR, en de impact van de complexiteit van de infectie (levensstadia van parasieten en gemengde klonen aanwezig in natuurlijke infecties) op het resultaat van de behandeling. P. knowlesi transgene lijnen, die differentieel P. vivax genen tot expressie brengen, worden gegenereerd met behulp van geavanceerde CRISPR-Cas9 genom editing strategieën, om onderliggende mechanismen van geneesmiddelenresistentie te bepalen. De resultaten van de studie zullen rechtstreeks ten goede komen aan P. vivax-patiënten en het toezicht op geneesmiddelenresistentie, terwijl het onderzoek wordt bevorderd met nieuwe protocollen, instrumenten, datasets en transgene lijnen om de biologie van P. vivax te onderzoeken.

Project type:Samenwerkingsproject