‘Sexting en adolescenten!?’ Wie durft dit controversieel onderwerp te bespreken? Ouders versterken met behulp van een seks-positieve intergenerationele co-learning benadering

Ouders, onderzoekers, de media ... iedereen heeft wel een mening over 'sexting bij jongeren', maar spreken ze hierover ook met de jongeren zelf? Hoewel communicatie tussen ouders en adolescenten een belangrijke vorm van preventie is, blijken deze gesprekken schaars. De morele paniek die rond sexting heerst, zorgt enerzijds voor meer negatieve boodschappen tijdens gesprekken en anderzijds voor een meer complementaire communicatiestijl. In dit project schuiven we een nieuw meta-theoretisch perspectief naar voor waarmee we – gebruikmakend van een seks-positieve benadering en van intergenerationeel co-leren – gesprekken rond sexting tussen adolescenten en ouders willen verbeteren. Eerst gaan we aan de hand van drie studies na hoe de communicatie tussen ouders en adolescenten rond sexting momenteel verloopt. Studie A toetst via focusgroepen naar de gevoelens en obstakels tijdens deze gesprekken. Daarna wordt het verband tussen morele paniek, complementaire of supplementaire gespreksvoering, seks-positieve of -negatieve boodschappen en de tevredenheid over het gesprek onderzocht in Studie B, een labo-observatiestudie, en Studie C, een vragenlijstonderzoek. Vervolgens gaan we in Studie D de verschillen en gelijkenissen in visie omtrent sexting tussen en binnen generaties na via een Q-methodologiestudie. Tot slot gaan we in Studie E via een pilootinterventie op zoek naar een antwoord op de vraag of een seks-positieve, co-lerende aanpak de tevredenheid tijdens gesprekken kan verbeteren.