Veranderingen in synaptische densiteit en grijze stof toename tijdens electroconvulsie therapie

Majeure depressieve stoornis (MDD) is een ernstige oorzaak van een slechte gezondheid en draagt sterk bij tot het aantal levensjaren met beperkingen. Bij ouderen is de last geassocieerd met MDD groter omdat de stoornis regelmatig gepaard gaat met tal van andere medische problemen. Door deze grotere last is er nood aan een effectieve behandeling voor MDD bij ouderen, electroconvulsie therapie (ECT) is een behandeling die een oplossing biedt. De voornaamste hypothese over het werkingsmechanisme van ECT stelt dat het herstel van neuronale circuits en het creëren van nieuwe hersencellen verantwoordelijk is voor het antidepressief effect. Het creëren van nieuwe hersencellen en connecties na ECT is bevestigd in het preklinisch model van ECT bij muizen en ratten, maar evidentie voor deze hypothese ontbreekt ten stelligste bij de mens. Dit project zal de kloof tussen de preklinische en klinische kennis trachten te dichten en zal neuroplasticiteit door ECT in het menselijk brein proberen te bewijzen. Ten eerste willen we evidentie vinden voor synaptische plasticiteit in het menselijk brein door ECT via in vivo beeldvorming van synaptisch densiteit. Dit is het allereerste project dat op een non-invasie manier dit tracht te bewijzen bij de mens. Ten tweede zal de relatie tussen zowel de klinische respons als de cognitieve bijwerkingen van ECT met de synaptische plasticiteit onderzocht worden, om zo mogelijks in de toekomst de behandeling met ECT te optimaliseren.