Neuronale controle van darm regeneratie: een (r)evolutionaire vraag? (R-12214)

Het darmepitheel wordt voortdurend geregenereerd (hernieuwd) om zijn belangrijke barrièrefunctie te verzekeren en om te voorkomen dat pathogenen en gifstoffen het lichaam binnendringen. Tegelijk faciliteert het de opname van voedingsstoffen, water en elektrolyten. De darmfunctie wordt beïnvloed door signalen van verschillende soorten darmcellen, de aanwezige darmflora en belangrijke zenuwverbindingen. De weefsel dynamiek tijdens darmregeneratie is echter nog steeds onduidelijk, vooral de communicatie en coördinatie van regeneratieve signalen in deze context is een raadsel. Verschillende studies, bij gewervelde en ongewervelde dieren, tonen aan dat zenuwactiviteit darmregeneratie reguleert. Echter, regeneratief vermogen is ongelijk verdeeld tussen verschillende soorten en zoogdieren trekken hierbij aan het kortste eind. Daarom kan het bestuderen van dit proces in een zeer regeneratief dier, de platworm Schmidtea mediterranea, de fundamentele vraagstukken ophelderen rond de mechanismen en cellen die zelfvernieuwing en differentiatie controleren tijdens darmregeneratie. Ik onderzoek de hypothese dat, vanuit een evolutionair perspectief, het zenuwstelsel fungeert als een centraal knooppunt dat darm organisatie en functie controleert en signalen vanuit de darm integreert om zo de regeneratie van het weefsel te verzekeren en homeostase te behouden.

Trefwoorden:MOLECULAIRE EN CELLULAIRE ASPECTEN VAN TOXICITEIT, STAMCELLEN EN REGENERATIE

Disciplines:Dierlijke cel- en moleculaire biologie, Dierlijke ontwikkelings- en reproductieve biologie, Dierlijke morfologie, anatomie en fysiologie, Biologie van ongewervelden