De betrouwbaarheid van de infraroodemissie als indicator voor de stervormingsgraad van sterrenstelsels

Stervorming is het belangrijkste proces in de evolutie van sterrenstelsels, en betrouwbare indicators om de stervormingsgraad te meten zijn dus noodzakelijk. De meeste courante indicator is infraroodemissie. Deze is gebaseerd op de veronderstelling dat interstellair stof, dat de infraroodemissie genereert, voornamelijk wordt opgewarmd door de straling van jonge sterren. Recente studies trekken deze veronderstelling echter in twijfel, en daarmee ook de betrouwbaarheid van de infraroodemissie als indicator voor de stervormingsgraad. Wij willen de spectrale signatuur en de bijdrage tot de opwarming van interstellair stof van stervormingsgebieden onderzoeken aan de hand van de nieuwste hydrodynamische simulaties van stervormingsgebieden. Wij willen de 3D Monte Carlo stralingsoverdrachtcode SKIRT toepassen op deze simulaties en de resulterende spectra als templates gebruiken. Er bestaat reeds zulke 1D templates, maar die kunnen de waargenomen UV lichtkrachtfunctie en de kosmische spectrale energieverdeling niet reproduceren. We gaan deze vernieuwde templates combineren met kosmologische simulaties om de oorsprong van de bestaande discrepanties in het UV te onderzoeken, om de bijdrage van jonge sterren aan de opwarming van stof te kwantificeren, en om de infraroodemissie als indicator voor de stervormingsgraad te hercalibreren.