Beslissingsondersteunend kader voor plastic afvanginstallaties in rivieren en estuaria: minimalisering van onbedoelde bijvangst met behoud van efficiënte plastic verwijdering onder realistische milieuomstandigheden.

Plasticverontreiniging is alomtegenwoordig in het aquatische milieu en de potentieel negatieve gevolgen van plastic staan hoog op de politieke agenda. Meer dan 80% van het plastic komt het mariene milieu binnen vanaf het land via rivieren. Om te voorkomen dat plastic in het mariene milieu terechtkomt, waar het zich snel verspreidt en achteraf moeilijk te verwijderen is, zijn er momenteel reeds meer dan dertig opruimingstechnologieën ter beschikking. Bij deze technologieën ligt de nadruk op het zo efficiënt mogelijk verwijderen van plastic, en er wordt slechts beperkt rekening gehouden met de mogelijke bijvangsten (bijv. levende organismen en organisch afval). Deze toevallige en onbedoelde bijvangst vervult vaak essentiële functies in rivierecosystemen waar de opruimingstechnologieën worden toegepast. Riviermondingen worden beschouwd als gebieden met een grote biodiversiteit, die voedselgronden, schuilplaatsen en kraamkamers bieden voor een aantal bedreigde en commercieel belangrijke soorten. Tot op heden ontbreekt het aan een objectief instrument om de bijvangst van plastic opruimingstechnologieën te kwantificeren. Deze studie heeft tot doel deze kennislacune op te vullen door met behulp van een probabilistisch model een beslissingskader te creëren voor de plastic opruimingstechnologieën. Een dergelijk beslissingskader zal rivierbeheerders ondersteunen bij hun keuze van een geschikte technologie om plastics te verwijderen en tegelijk de ecologische nevenschade te beperken.