Naar een hoger rendement door het verantwoord verlengen van de legperiode

Het project LEGLANGER streeft naar het verantwoord verlengen van de legcyclus op Vlaamse pluimveebedrijven. Uit een veldstudie, die in 2015 door Molnar et al. werd uitgevoerd, bleek dat leghennen in Vlaanderen gemiddeld maar tot 75 à 80 weken leeftijd worden aangehouden. Het genetisch potentieel om leghennen tot 100 weken aan te houden wordt dus duidelijk nog niet optimaal benut. LEGLANGER wil op een verantwoorde manier en zonder rui de legcyclus van leghennen met 20 weken verlengen. Leghennen kunnen dan tot een leeftijd van 100 weken gehouden worden, daar waar ze nu vaak op 80 weken leeftijd worden vervangen. Het langer aanhouden brengt een stijging van het aantal eieren/opgehokte hen met zich mee (tot een totaal van 500 eieren/opgehokte hen) Het verlengen van de productieronde is echter een belangrijke strategie, zowel uit duurzaamheidsoverwegingen als om de rendabiliteit van het bedrijf te verhogen. Op korte termijn stijgt immers het aantal eieren per opgehokte hen en daalt de frequentie van vervanging van de toom. Op lange termijn kunnen hogere productiecijfers gehaald worden met een beperkter aantal dieren. Dit impliceert een verlaagde nutriëntkost (hoofdzakelijk gelinkt aan opfok) en een reductie van de jaarlijkse stikstofexcretie met 2,2 gram per 12 eieren indien de hennen tot 100 weken leeftijd worden aangehouden. Daarnaast wordt er ook een spill-over effect verwacht met een vermindering van de moederdierpopulatie tot gevolg. Hoewel de intentie tot langer aanhouden er is, ontbreekt vandaag de kennis om knelpunten zoals gereduceerde ei- en botkwaliteit, gezondheid en welzijn op te vangen tijdens een langere cyclus. Eischaalkwaliteit wordt vaak aangehaald als limiterende factor. Maar eiproductie is het resultaat van de samenwerking tussen verschillende biologische systemen en metabole processen. Via de mobilisatie van calcium uit het medullair bot is eischaalkwaliteit sterk gelinkt aan botgezondheid. De synthese van dooiervetten vereist dan weer een goede levergezondheid. Via voeding kan men de hoogproductieve leghen maximaal ondersteunen. Daarom is ook darmgezondheid essentieel in het verhaal van langer aanhouden. Eiproductie is slechts zo sterk als haar zwakste schakel. De evolutie richting ongetrimde snavels leidt ertoe dat ook het welzijnsaspect, gelinkt aan agressief verenpikken en kannibalisme, meer aandacht krijgt. Dit onderzoek vereist dan ook een multifactoriële aanpak met oog voor alle facetten.