Voorbij de canon: een digitale kunsthistorische studie naar het internationale circuit van Belgische moderne kunsttentoonstellingen in de eerste helft van de twintigste eeuw.

Wanneer je naar Belgische moderne kunsttentoonstellingen kijkt die plaatsvonden in het buitenland of op internationale platformen zoals universele exposities en wereldtentoonstellingen in de periode tussen ruwweg 1910 en 1958, dan valt op dat België artistiek hoofdzakelijk gerepresenteerd werd door kunstenaars die vandaag weinig of geen aandacht krijgen door onderzoekers en kunstprofessionals. Het gaat over mannelijke en vrouwelijke kunstenaars waarvan het werk in de marge van de kunstgeschiedenis wordt geplaatst, en/of sluimert in museumdepots, omdat het buiten de conventionele premisses van de moderne kunstgeschiedenis valt en/of er een tekort aan informatie is. Nochtans speelden deze kunstenaars een belangrijke rol in de ontwikkeling van de moderne kunst. Dit onderzoeksproject wil daarom de internationale circulatie en representatie van Belgische kunst in de eerste helft van de twintigste eeuw in kaart brengen en analyseren via de ontwikkeling van een grootschalige database en de toepassing van data tools die een macro en micro analyse toelaten. Het doel is niet zozeer om kunstenaars te herpositioneren of hun status te verhogen, maar om een nieuw perspectief te werpen op hun werk en canonisatiemechanismes, en een minder bestudeerd institutioneel aspect van de moderne kunstgeschiedenis onder de aandacht te brengen waarin artistieke, economische en politieke actoren samenkomen.