Farmacodynamische modellering om de kloof tussen blootstelling en respons tijdens antimicrobiële therapieën te dichten

Doseerregimes worden ontwikkeld op basis van klinische studies. De patiënten in deze studies zijn vaak niet representatief voor de finale, heterogene patiëntenpopulatie in de ‘echte’ wereld. Geneesmiddelgebruik in de klinische praktijk resulteert daardoor vaak in afwijkende geneesmiddelconcentraties in het bloed van patiënten, wat de oorzaak kan zijn van een suboptimale behandeling. Met behulp van farmacokinetiek (FK)-monitoring kan de dosering op basis van de gemeten geneesmiddelconcentraties aangepast worden. Zo kan de geneesmiddelblootstelling op individueel niveau geoptimaliseerd worden. Echter, een optimale blootstelling is geen garantie voor een succesvolle behandeling. Na een decennium van toenemende interesse in FK-monitoring blijft de evidentie beperkt. Onze hypothese is dat individuele dosisoptimalisatie slechts succesvol zal zijn wanneer FK-monitoring gecombineerd wordt met farmacodynamiek (FD)-monitoring van biomerkers en klinische merkers zoals ziektescores. Daarom zullen we farmacometrische modellen ontwikkelen waarmee we de relatie tussen dosering, geneesmiddelblootstelling, biomerkers en klinische merkers, en klinisch relevante eindpunten beter kunnen begrijpen en voorspellen. We stellen een ziekte-georiënteerde modellerings- en simulatiestrategie voor om, op basis van gegevens uit de ‘echte’ wereld, een efficiënte dosering van antimicrobiële middelen in kritiek zieke patiënten te faciliteren.