Gegevensverzameling: vergemakkelijkt of dicteert het ons leven? Een juridische verkenning en kritische beoordeling van de Amerikaanse 'eigendom'-benadering versus de Europese 'privacy'-benadering van de regulering van persoonsgegevens.

Persoonlijke gegevens worden in de hedendaagse gedigitaliseerde wereld overal verzameld. Deze gegevensverzameling is met de komst van het internet en apparaten die met het internet verbonden zijn zoals smartphones, smartwatches of zelfs slimme koelkasten, exponentieel toegenomen. Aangezien de meeste grote technologiebedrijven in de VS gevestigd zijn, maar hun apparaten verkopen en hun diensten aanbieden in de EU, worden persoonlijke gegevens uitgewisseld tussen beide kanten van de Atlantische Oceaan. De VS en de EU hebben daarom getracht een overeenkomst te bereiken om de gegevens van hun burgers te beschermen. Beide overeenkomsten zijn echter ongeldig verklaard door het Hof van Justitie van de EU.

Bij nader inzien blijkt het onderliggende probleem de verschillende kwalificatie en het kader voor persoonlijke gegevens(bescherming) te zijn; in de EU een fundamenteel (mensen)recht en in de VS een handelsgoed. Dit onderzoek wil de sterke en zwakke punten van beide benaderingen bepalen met een specifieke focus op trans-Atlantische gegevensbescherming. Eerst moet worden begrepen waar deze verschillende kwalificaties vandaan komen en op welke waardeoordelen ze gebaseerd zijn: daartoe zal het ontstaan en de evolutie van de benaderingen van beide systemen worden geanalyseerd. Deze benaderingen worden vervolgens in de huidige gedigitaliseerde wereld geplaatst om te bepalen of een verzoening mogelijk is zodat persoonlijke gegevens effectief beschermd kunnen worden in de VS en de EU.