Samenwerking en competitie in Europees defensiebeleid.

Hoewel Europese regeringen hebben ingestemd met ad hoc samenwerking alsook met EU initiatieven in de aanschaffing van militair materieel, blijft de Europese defensie market gekarakteriseerd door een merkwaardige mengeling van competitie tussen Europese lidstaten en samenwerking op EU niveau. Waarom werken Europese landen soms (niet) samen in dit domein, soms in de vorm van tussen-statelijke samenwerking en dan weer in de vorm van EU initiatieven? Richt ik de blik op de variatie op staten niveau. Deze kunnen gekenmerkt zijn door publieke versus private governance structuren in hun relaties met industriële leveranciers. Of EU lidstaten in de ene of de andere categorie vallen hangt af van de mate waarin de overheid bescherming biedt voor bedrijven, de wederzijdse doordringing van de publieke en de private sector, en de graad van autonomie van het agentschap voor openbare aanbestedingen in de defensie sector. Mijn centrale verwachting is dat landen met een publieke governance van hun defensie sector eerder deelnemen aan EU initiatieven met voordelen beperkt tot hun eigen bedrijven, waar daarentegen private governance systemen interstatelijke samenwerkingsverbanden verkiezen waar zij grotere macro-economische en militaire voordelen mee kunnen realiseren. Ik zal een innovatieve mixed-method approach combineren met netwerkanalyse en vergelijkende case-study onderzoeksopzet, om de Britse, Franse, Duitse en Italiaanse voorkeur voor Europese defensiesamenwerking te verklaren.

Trefwoorden:EUROPESE POLITIEK, VERDEDIGING

Disciplines:Defensiestudies, Politiek van de Europese Unie, Internationale politiek, Politieke economie, Veiligheid, vrede en conflicten

Project type:Samenwerkingsproject