Een fenomenologisch onderzoek naar inductie: Edmund Husserl over inductief redeneren en het fundament van de empirische wetenschappen.

Inductie wordt beschouwd als een centraal probleem voor de filosofie en de empirische wetenschappen. Tegelijkertijd is er nauwelijks een ander probleem dat duidelijker aanwezig is in ons dagelijks leven dan inductie. Onze alledaagse ervaring wordt stilzwijgend gevormd door onze verwachtingen over het toekomstig gedrag van natuurlijke dingen, artefacten, mensen, sociale infrastructuren, etc. Inductie is in die zin een essentieel element in de vorming van onze empirische concepten en verwachtingen over de toekomst. Bovendien is ons vertrouwen in inductief redeneren zo diepgeworteld dat we het centraal hebben gesteld in de methode van de empirische wetenschappen.
Het doel van dit project is een reconstructie van Edmund Husserls inzichten betreffende inductie en de rechtvaardiging van empirische uitspraken volgens de principes van waarschijnlijkheid. Het is het eerste systematische onderzoek naar Husserls ideeën over inductie en waarschijnlijkheid, die grotendeels verwaarloosd zijn in de wetenschappelijke literatuur. Door een nieuw historisch pad in kaart te brengen dat culmineert in Husserls inzichten over inductie en waarschijnlijkheid, ontwikkelt dit project ook een nieuwe theoretische benadering aan de hand van een reeks filosofische kwesties gerelateerd aan inductie. Op deze manier biedt het een nieuwe poging om het ‘probleem van inductie’ aan te pakken door het te begrijpen als een cluster van samenhangende maar toch te onderscheiden vraagstukken.